18 مارس روز گرامیداشت حماسه ای بزرگ که ملت ترک خلق نمود
خات نیوز- نبرد چاناک قلعه که در سال 1915 روی داد برای ملت ترک آغاز یک حیات و موجودیت دوباره است. این نبرد از سوی غربیها و بریتانیائیها که برای نخستین بار در آن سال نیروهای خود را در بخش گالیپولی پیاده کردند با عنوان نبرد گالیپولی معروف است.
به گزارش خات نیوز به همین دلیل ملت ترک هر سال در ماه مارس اقدام به سفر به چاناک قلعه و بازدید و در اصل تجدید میثاق با سربازان غیور ترکی می کند که در این نبرد جنگیده اند و یا به شهادت رسیده اند.
البته نباید فراموش کرد که در سال 1915، هدف غربی ها صرفا اشغال گالیپولی نبود بلکه انها در صدد اشغال تمامی ترکیه آن روز بودند. بنابراین دیدار سالیانه ملت ترک از چاناک قلعه علاوه بر گرامیداشتن حماسه های سترگ این نبرد بزرگ، به معنی زنده نگاه داشتن روح آزادی خواهی، استقلال طلبی و استعمار ستیزی آحاد ملت تورک نیز می باشد. هر شهروند ترکیه و هر توریستی می تواند از روز 15 ماه مارس با حضور در چاناک قلعه شاهد مراسم بسیار تاثیرگذار این واقعه تاریخی باشد.
ملت ترک در چاناک قلعه، آرامگاه دشمنان که برای تصرف کشورمان آمده بودند را به دیده احترام نگریسته و حتی برای آنها نیز همانند شهدای راه استقلال و آزادی، بنای یادبود احداث کرده است.
از سوی دیگر هر ساله به رغم شرکت میلیونها نفر از شهروندان ترک در مراسم گرامیداشت چاناک قلعه حتی یک سنگ قبر متعلق به سرباز دشمن نیز از سوی بازدیدکنندگان آسیب نمی بیند. چراکه ملت ترک آرامگاههای متعلق به سربازان انگلیسی، استرالیایی و نیوزیلندی را به عنوان میهمانان ابدی سرزمین خود تلقی می کنند.
در روزهای گذشته در نیوزیلند یک گزارش که مرتبط با نبردهای سال 1915 در چاناک قلعه تهیه شده است توسط رسانه ها منتشر شد.
براساس این گزارش، یک سرباز ترک به نام مرادعلی در حالیکه در حال نبرد با دشمنان در چاناک قلعه می باشد با بدن بی جان یک سرباز نیوزیلندی روبرو می شود. وی دستمال این سرباز را که جورج اورن نام دارد به عنوان یک خاطره جنگی بر می دارد. وی بعدا از این دستمال برای بستن زخم یوسف اوز، همرزمش که از ناحیه سر و سینه زخمی شده استفاده می کند. اما این سرباز به درجه رفیع شهادت نائل می شود. مراد علی بعد از پایان جنگ، این دستمال خون آلود را به بیوه اوز هدیه می دهد تا برای همیشه به عنوان خاطره ای از جسارت و شهامت شوهرش در نزد خود نگه دارد.
100 سال پس از این واقعه، عمر آرسلان یک مورخ و خبرنگار ترک این واقعه را تدوین و منتشر می کند. به دنبال این اطلاع رسانی، در رسانه های محلی نیوزیلند در خصوص این موضوع با خانواده نوه جورج اورن گفتگویی صورت می گیرد و مشخص می شود که این دستمال از طرف مادر جورج اورن به وی داده شده است.
پری اورن نوه خانواده اورن گفته که جورج در سال 1914 ابتدا به مصر اعزام شده و از آنجا عازم گالیپولی شده است. این دستمال به عنوان هدیه تولد 36 سالگی در مصر به دست جورج رسیده است. وی می گوید که تصمیم داریم که از خانواده سرباز ترک درخواست کنیم تا این دستمال را به ما بازگردانند.
این دستمال به مدت 103 سال در روستای حاجی پهلیوان در استان چاناک قلعه و در اختیار خانواده یوسف اوز قرار داشت. به دنبال این درخواست خانواده یوسف اوز نیز جواب مثبت می دهند و خانواده جورج اورن برای دریافت دستمال به روستای حاجی پهلیوان سفر می کنند.
شاید بتوان صدها و یا هزاران خاطره این چنینی از نبرد چاناک قلعه بیان کرد. نبردی که حزن و غرور را در هم آمیخته است.
آنهایی که به کشورهای جهان با گذرنامه ترکیه سفر کرده اند بخوبی از توجهی که در نقاط مختلف جهان به شهروندان تورکیه می شود آگاهند.
نباید فراموش کرد که صدها سال پیش سربازان ترک در برابر استعمارگران پرتغالی، اسپانیولی و انگلیسی از آزادی، استقلال، جان ، مال و ناموس مردم کشورهای مختلف آفریقایی دفاع کرده و هزاران تن از آنها دور از وطن در این مناطق به شهادت رسیده اند.
اما مردم محلی نواحی مختلف آفریقا در هر کجای این قاره که شهیدگاهی از تورکان وجود داشته باشد همانند اماکن مقدس به آن نگاه می کند و اگر به این شهیدگاهها بروید همواره گروههایی از مردم را می بینید که بر بالای قبر یک سرباز تورک در حال خواندن دعا هستند.
انتهای پیام