اقدامی که جایش در فوتبال ایران خالی است/ تفاوت زلزله خوی و ترکیه
رفتاری که هواداران بشیکتاش برای کودکان زلزله زده ترکیه انجام دادند، جایش در فوتبال ایران خالی است. کودکان زلزلهزده خوی هم چشم انتظار بودند اما دریغ از قدمی مثبت توسط متولیان فوتبال.
خات نیوز-فوتبال همیشه نمایشی برای «خوب کردن» حال علاقمندانش بوده. حالا چه زمانی که با گرفتن جام و زدن گل شادی را به دلهای آنها برده و چه زمانهایی که با رفتارها و اقدامات انسان دوستانه مرهمی بوده بر دلهای داغدیده و غم دیده دوستدارانش.
نمونههای همراهی فوتبال با مردم در حوادث و اتفاقات طبیعی بسیارند. از ایران خودمان گرفته تا کشورهای دیگر نمونههای بسیاری بوده است که این رشته پرطرفدار به کمک مردم آمده و قدمی برای بهتر شدن شرایط شأن برداشته است.
بهمن سالجاری زلزله شدیدی خوی را لرزاند و هموطنان زیادی را داغدار و آواره کرد. از آن زمان تاکنون نهادها و سازمانهای مختلفی برای کمک به مردم خوی قدم برداشتند و برخی تیمها و چهرههای فوتبالی هم قدمهایی برداشتند و بازیهای تدارکاتی برگزار شد.
در همه این اقدامات اما سهم کودکان که شاید بیشترین آسیب روحی را از این اتفاق تلخ متحمل شده بودند، دیده نشد. کمتر کسی به فکر جبران صدمات روحی با دختران و پسران نونهالی بود که در این زلزله خانه و زندگی و حتی والدین شأن را از دست داده بودند.
فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ که دو کمیته فرهنگی دارند و در بخش مسئولیتهای اجتماعی شأن باید به فکر طراحی و اجرای چنین برنامههایی باشند، برای زلزله خوی نتوانستند از پتانسیل فوتبال استفاده کنند.
اما هواداران بشیکتاش راه را به سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال نشان دادند و به آنها یادآور شدند که میتواند از فوتبال به نفع کودکان هم استفاده کرد و باعث خوشحالی آنها شد.
یکشنبه شب هواداران تیم فوتبال بشیکتاش در نخستین بازی پس از وقفه بوجود آمده در سوپرلیگ ترکیه به دلیل زلزله مرگبار جنوب شرق این کشور، به سبک هواداران بتیس، در جریان بازی این هفته تیمشان اسباب بازیهایی را به داخل زمین فرستادند تا به دست کودکان زلزلهزده برسد.
قطعاً که کمیته فرهنگی باشگاهها هم در این موضوع نقش دارند اما برنامه ریزی و هماهنگی این اتفاق برعهده برگزارکنندگان مسابقه است.
در فوتبال ایران سازمان لیگ و کمیته فرهنگی این سازمان مسئول برگزاری اقدامات فرهنگی است و هر هفته را به مناسبت خاصی نامگذاری میکند. اما برنامههایش تکراری و بعضاً خسته کننده شده و بیشتر برای دل به دست آوردن دیگران است تا اقدامی فرهنگی برای شاد کردن دل علاقمندان و هواداران فوتبال.