پناهجويان افغان در بحران
افغانستان امن نيست
به گزارش خات نیوز احمد ذكی خليل مسؤول امور مهاجرين در انجمن افغانها استكهولم سويدن گزارش داده به نظر بنده بيشتر پناهجويان افغان كه در جريان بحران كنونی پناهندگی وارد اتحاديه اروپاه شده اند از كشور هاي دومی و سومی بوده اند و بيشتر كسانيكه تصميم گرفتند تا دوباره به افغانستان عودت كنند، دوباره قصد بيرون شدن از افغانستان را دارند. شرط ميبندم كه عدهی بيشتر آنها مجدداً به ايران برگشته اند و يا هم در شرف بازگشت به آن كشور هستند.
اين برگشت ها، و نداشتن تصوير درست از چگونگی پناهندگی باعث ميشود تا فشار بيشتر بالای بقيه پناهجويان افغان وارد شود كه بستن مرز بروی پناهجويان افغان در مقدونيه هم نمونه ای از چنين سختگيری ها در مقابل افغانها محسوب ميشود.
زمانيكه آستراليا، سويدن، آمريكاه و چندين كشور ديگر جهان، سفر شهروندان شان به افغانستان را به نسبت ناامنی، مناسب نميدانند و رسماً در ويبسايت های رسمی شان طَی اطلاعيه های مخصوص به نشر ميسپارند، چطور ممكن است، وضعيت امنيتی افغانستان را مطمئن جلوه دهند.
ديدگاه جامعه جهانی در مورد مطمئن بودن وضعيت امنيتی افغانستان به سال هاي ٢٠٠٣-٢٠٠٩ بر ميگردد نه امروز. در حاليكه آمار تلفات غير نظاميان ده ها مرتبه بالاتر از آماری سال های قبل از ٢٠١١ است. ثبت صد ها پرونده خشونت، تجاوز، قتل و تجاوز های جنسي هنوز هم در حال افزايش است، آيا همين بود هدف تعين شده جامعه بين المللی در قبال افغانستان؟
نخير! وضعيت افغانستان نا مطمئن است و جامعه جهاني بايد اين را بپذيرد كه تلاش هايشان در آوردن صلح در افغانستان بی نتيجه مانده است و حال زمانيكه هيچ دليل ديگری براي آوردن سختگيری بالای افغانهای ندارند، حضور نظاميان شان در افغانستان را بهانه قرار ميدهند، چون هم در داخل افغانستان قربانی بدهند، مصرف كنند، مساعدت ها داشته باشند و هم پناهجو بپذيرند. بي خبر از اينكه حضور همين مهاجرين در شكيبايی و گرم نگهداشتن بازار كار هميشه مثبت تلقی شده است. طور مثال، سال گذشته مهاجرين در سويدن بيشترين ماليه را نسبت به شهروندان اين كشور به دولت پرداخته اند.
چرا ابعاد مثبت مهاجرت ها پيشگو نميشوند؟ چرا قبول نميكنند كه همين مهاجرين روزی در پارلمان كشور شان با گرفتن بلندترين رای وارد به فعاليت ميشوند و مصدر خدمت به همين كشور ها ميشوند؟
درست است، افغانستان وطن ما است، و هيچگاه و هيچكشور ديگر وطن خود ما نميشود، اگر امروز يك ژرف كوتاهی به تشكيل دولت وحدت ملی داشته باشيم، بيشترين اراكين، يا دو مليته هستند، تحصيل در بيرون از افغانستان داشته اند و يا حد اقل تجربه از مهاجرت در زندگی شان داشته اند. امروز همه شانه به شانه دوشا دوش همديگر برای وطن زحمت ميكشند.
اگر حكومت وحدت ملی افغانستان بخواهد و اين مهاجرت ها را خوب مديريت كند، بزودی ابعاد منفی اين مهاجرت ها برداشته شده و ممكن اين مهاجرت هم به نفع كشور مطبوع و هم به منافع كشور مقصد باشد. ولی من اين امر را در وضعيت كنونی افغانستان خيلی بعيد ميدانم. افغانستان بكوشد تا برای جوانان حاضر در افغانستان شغل زدايی كند و سبب شود كه مردم از وطن دور نشوند ولی با تاسف از بدو تأسيس دولت وحدت ملي، به تلفات غير نظاميان افزوده شده است و شهروندان قسميكه به اطمئنان خاطر، از كابل به ديگر ولايات سفر ميكردند، فعلاً نميتوانند.
فلهذا، بستن مرز و وضع سختگيری ها بروی افغانها، يك جفا در حق پناهجويان افغان است و اين امر ميتوانند منجر بر اعتراضات گسترده و وخيم تَر شدن اوضاع در يونان شود.
خات نیوز احمد ذكی خليل