باغ آسمان اورتاکوی در استانبول
خات نیوز- میدان مرکزی شلوغ و پرتردد اورتاکوی در استانبول، میزبان باغ آسمانی است که گیاهان آن به جای کاشته شدن روی زمین در گلدانهای آویزان از سقف به ثمر رسیده است.
به گزارش خات نیوز، به منظور لذت و بهرهمندی بازدیدکنندگان از Ortaköy Square ، یکی از توریستیترین و شلوغترین میدانهای استانبول، معماران و ایدهپردازان این شهر اقدام به ایجاد باغی آسمانی بر فراز زمین کردهاند. نکته قابل توجه این باغ، قرار گرفتن گیاهان و گلهای آن بر فراز زمین و در گلدانهایی است که در حالتی مابین نظم و بینظمی خاصی از سقف باغ آویزان شده است و همچون شاخههای درختان که فضای بین زمین و آسمان را پوشش میدهد در بالای سر رهگذران و بازدیدکنندگان قرار گرفته است.
معماران دلیل این نوع ساختار را جلوگیری از ازدحام جمعیت عنوان کردهاند؛ چرا که وجود گیاهان بسیار روی زمین منجر به محدودیت فضای پیادهروی و تراکم بالای عابران در آن ناحیه میشود. از سوی دیگر معماری خاص این باغ علاوه بر جلوگیری از بروز اینگونه مشکلات، در روزهای آفتابی فضاهایی برای استراحت زیر سایه حاصل از گلدانها در اختیار قرار میدهد.
باغ آسمان، از یک قاب هندسی بزرگ تشکیل شده است و تمامی گلدانهای آویزان در آن در پارچههای کنفی پیچیده شدهاند. در این گلدانها، گونههای گیاهی گوناگون با رنگهای متنوع کاشته شده است که منظرهای چشمنواز و دلنشین در بالای سر رهگذران ایجاد میکند. هر یک از گلدانها به یک سیستم قرقرهای مجهز است که امکان پایین آوردن آنها را برای بازرسی دقیقتر و نزدیکتر در اختیار بازدیدکنندگان قرار میدهد.
مکانیسم بالا و پایین کردن گلدانها بسیار ساده است و تعادل آن با همتراز کردن گلدانهای هموزن برقرار میشود. بنابراین با پایین آوردن یکی از گلدانها، گلدان دیگر بالا میرود و بدین ترتیب نیاز به استفاده از سیستمهای پیچیده با هزینه بالا وجود ندارد. جالب آنکه به کمک مشارکت فعالان محیط و عموم مردم، این باغ در طول شبانهروز در حال تغییر شکل و گلدانهای آن در حال جابجایی است.
این نحوه طراحی امری بسیار چالش برانگیز به حساب میآید چرا که با وجود توانایی تغییر شکل نما توسط بازدیدکنندگان، معمار دیگر قادر به کنترل شکل اصلی سازه نیست. با این وجود اینگونه فرمهای قابل تغییر تجربیات جالب و بینظیری را برای جوامع فراهم میکند، هرچند برخی افراد آن را نقطه ضعفی برای زیر سئوال بردن قدرت طراحی و اجرایی معمار مبنی بر نداشتن تسلط روی ثبات شکل اولیه طرح خود میدانند.